Persoonlijk

Zeg, wat mankeer jij eigenlijk aan je oog?

Ik heb last van een lui oog. Met mijn linkeroog kijk ik scheel, deze staat namelijk een beetje naar buiten toe. Ik kan me nog goed herinneren dat ik als peuter zijnde vrijwel wekelijks bij mijn moeder achterop de fiets zat, door weer en wind, onderweg naar het ziekenhuis in Alkmaar waar ik voor mijn oog behandeld werd. En altijd werd bij mij één oog dichtgeplakt om mijn andere oog maar te trainen. Deze stomme pleisters hielpen bij mij voor geen meter. Oogdruppels hielpen bij mij ook niet. Ik ben daarom op mijn vierde aan mijn oog geopereerd, waarbij mijn oog rechtgezet werd.

Wat houdt dat nou in, een lui oog?

Een lui oog (in officiële termen amblyopie genoemd), ontstaat in de vroege kinderjaren. In het kort gezegd, komt het er op neer dat met de ogen zelf niets mis is, alleen de hersenen kunnen het beeld niet verwerken en ogen niet laten samenwerken. Om te voorkomen dat je dubbel gaat zien, schakelen je hersenen het beeld van je niet-dominantie oog uit. Je kijkt dan dus met één oog (je dominante oog), in mijn geval rechts.

Het grappige is: Ik kan met mijn linker oog net zoveel zien als met rechts. Ik zie dus wel, maar ik kijk er niet mee. Wanneer ik beide ogen open heb, kijk ik alleen met mijn rechter oog. Mijn linker oog gebruik ik niet, omdat mijn hersenen niet mijn beide ogen tegelijkertijd kan laten samenwerken. Sluit ik mijn rechteroog, dan kan ik met links prima zien. Maar tegelijkertijd? Nope, vergeet het maar!

Een lui oog in de praktijk

Op mijn vierde ben ik dus aan mijn oog geopereerd. Het was een cosmetische operatie, het zou de oorzaak dus niet oplossen. Want aan de oorzaak viel niets meer aan te doen. De operatie was goed gelukt, je zag bijna niet meer dat ik scheel kijk. Het viel nagenoeg niet op.

Het grootste nadeel is eigenlijk dat ik geen diepte kan zien. Je maakt mij daarom niet blij met een 3d-film. Ook was (en ben) ik bijzonder slecht in balsporten. Ik sla met tennis/badminton/honkbal/volleybal/watdanook altijd mis. Gewoon, omdat ik niet goed kan inschatten waar de bal nu daadwerkelijk is. En wanneer ik de trap afloop, moet ik gewoon de leuning vasthouden, want de kans is groot dat ik anders een misstap maak. Omdat ik afstanden niet goed kan inschatten heb ik ook geen rijbewijs. Het is overigens niet onmogelijk dat ik ooit mijn rijbewijs haal (want het zou toch verdomd handig wezen!), maar het kost mij wel meer moeite/tijd én geld dan een ‘gemiddeld’ persoon. Ook met lezen raak ik sneller vermoeid. Je moet je toch wat meer inspannen. Het overkomt mij wat sneller dat ik al lezende in slaap val 🙂 Al met al zijn dit toch geen wereldschokkende problemen en je kunt er honderd mee worden. Het is hooguit een beetje vervelend.

oog2De laatste tijd begin ik toch meer last te krijgen van mijn luie oog

Want zo als het vroeger nauwelijks zichtbaar was na mijn operatie, is het de laatste jaren weer qua scheelzien een stuk erger geworden. Zeker wanneer ik moe ben (en dat ben je nu eenmaal sneller met twee jonge kinderen), staat mijn oog ontzettend scheel. Vind ik zelf dan. Ik heb het idee dat het ontzettend opvalt. En soms krijg ik er ook wel opmerkingen over. Ik vind het absoluut niet mooi en ik schaam me er ook voor. Het belemmert mij best wel in de omgang met anderen. Soms durf ik een ander niet goed aan te kijken in een gesprek, omdat ik bang ben dat een ander het ziet (ik dwing me er zelf dan toe om het toch wel te doen, want ik wil niet onbeleefd overkomen). Ook sta ik niet graag op foto’s want ik denk alleen maar aan mijn luie oog, dat het dan opvalt, enzovoort. Voor mij dus ook de reden om niet te gaan vloggen. Veel te confronterend!

Ik overweeg daarom toch weer een cosmetische operatie te ondergaan

Ik vind het best wel eng, want het is toch een operatie aan je oog. Wat nou als er iets mis gaat? En ik weet ook helemaal niet of het uberhaubt nog mogelijk is. Ik heb ergens gelezen dat het op latere leeftijd vaak niet meer kan, omdat de kans bestaat dat je dan na de operatie dubbel gaat zien. En zoals je begrijpt, zit ik daar ook bepaald niet op te wachten. Maar wie weet kan het wel en is er wél het een en ander mogelijk. Al ga ik er wel vanuit dat ik een eventuele operatie uit eigen zak moet betalen. En dat is ook iets wat je in je afweging mee moet nemen.

Ik wil het daarom eerst laten onderzoeken, om te zien wat de mogelijkheden zijn. En ga ik dus weer een afspraak maken in het ziekenhuis in Alkmaar, waar ik 30 jaar geleden ook al kwam.
Het zou fijn zijn als er iets aan gedaan kan worden, dat ik voor de aankomende 30 jaar een ander een beetje recht aan kan kijken. En zo niet… dan zal ik het van mezelf moeten accepteren dat mijn ogen gewoon niet recht staan. We zullen zien hoe het zich verder ontwikkelt 🙂

P.S: Ik heb de neiging om de foto’s waarbij het heel erg te zien is, direct te wissen. Deze foto’s zijn op ‘goede momenten’ gemaakt, waardoor het effect misschien allemaal nog wel meevalt. Geloof me, dat is echt niet altijd het geval 😉

UPDATE: inmiddels heb ik mijn oogoperatie ondergaan, hier lees je er meer over. 

You Might Also Like...

11 Comments

  • Susan
    20 augustus 2016 at 08:26

    Informatief artikel! Ik ben zelf ook geopeerd hieraan, maar ik heb hier nu geen last meer van. Vervelend dat jij dat nog wel hebt 🙁

  • Eva
    20 augustus 2016 at 08:46

    Mijn man had het ook en is eraan geopereerd. Ik zie het bij hem alleen als hij heel erg moe is. Dan draait zijn oog weg. Maar ik vind het niet storend. Ook bij jou niet! Maar als je het zelf vervelend vindt dan wens ik je veel succes als je toch een operatie laat doen! Liefs!

  • Astrid
    20 augustus 2016 at 08:49

    Snap dat je dit vervelend vindt. Misschien toch maar eens uitzoeken wat de risico’s zijn en of de verzekering iets vergoed? De foto vind ik in elk geval echt mooi hoor!

  • Nienke Hilbrands
    20 augustus 2016 at 10:20

    Wat vervelend, goed dat je het uitgebreid uitlegt!

  • Hennie
    21 augustus 2016 at 13:03

    Wat een leerzaam artikel. Ik moet zeggen dat het mij nog nooit bij je is opgevallen. En ik ken je niet alleen van foto’s maar ook een keer in het echie. Als je er weer last van begint te krijgen dan is oriëntatie op een ingreep misschien wel goed. Succes dame!

  • Greenblush
    24 augustus 2016 at 16:31

    Dankjewel, lief 🙂 Ja, eerst maar even uitzoeken hoe het allemaal zit, dan zien we daarna wel weer verder!

  • Greenblush
    24 augustus 2016 at 16:32

    Dankjewel! Fijn om te weten dat het niet meteen super opvalt, dat doet me toch wel weer goed 🙂

  • Esmay
    24 augustus 2016 at 21:21

    Wat vervelend dat je er zoveel last van hebt! Het viel mij echt helemaal niet op.

  • Amber
    19 december 2016 at 12:30

    Hoi, Ik kwam op jouw blog omdat ik ook aan het zoeken ben…. Ik ben echter nooit geopereerd. Mijn rechteroog draait naar binnen en mijn hersenen kunnen de twee beelden ook niet samenvoegen. Uiteindelijk heb ik een prisma bril gekregen maar in die periode had ik heel veel migraine. Nu is migraine qua oorzaak ook erg lastig maar ik heb de prisma bril afgezet en mijn migraine is ook weg. Ik ben op een leeftijd dat ik ook voor dichtbij een bril nodig heb. De orthoptiste in het ziekenhuis kan mij alleen nog maar een operatie aan bieden. Uitkomst is ongewis. Daarom wil ik (nog) niet. Inmiddels ben ik aan het oefenen met de dr. bates methode. Mijn opticien denkt dat ik knettergek ben, mijn orthoptiste gelooft er ook niet in. Maar ik wil dit eerst proberen. Ik wil 90 worden en moet dus nog ruim 40 jaar met mijn ogen doen. Zo lang ik het kan uitstellen, doe ik dat. Google eens. Een van de belangrijke dingen in de dr. bates methode zijn oog(spier)ontspanningsoefeningen. Die oefeningen kan je sowieso doen, denk ik. Dan leer je de ogen ontspannen. Of je nou wel of niet een operatie gaat doen, volgens mij kunnen deze oefeningen geen kwaad. Vooral als je moe wordt, is het erger, dat heb ik ook. Nog echt spectaculair is het resultaat niet maar ik voel wel beter (eerder) dat mijn ogen moe worden en kan dan de oefeningen doen. Ik hoef ook niet meer met een leesbril te lezen en mijn ogen voelen fijner aan. Wat ik ook merk is dat het ’s ochtends beter gaat dan ’s avonds. Dat geeft al aan dat de oogsterkte geen vaststaand feit is. Ik kan wel zonder prisma bril goed kijken nu. Dat is volgens mijn opticien onmogelijk omdat ik een prisma van 11 heb, maar het lukt mij toch. Heel veel succes met de keuzes die je gaat maken!

  • Greenblush
    19 december 2016 at 21:14

    Oh dankjewel voor je reactie Amber! Het valt allemaal niet mee hè? Ik ben inmiddels bij de orthoptiste geweest, maar er is een enorme wachtlijst. Het kan zeker nog een jaar duren voordat ik ‘aan de beurt’ ben. En dan nog is het nog maar de vraag wat het effect zal zijn. De Dr Bates methode ken ik niet. Maar het klinkt ontzettend interessant, dus ik ga me er eens in verdiepen. Dankjewel voor je tip en jij ook veel sterkte met je oog!

  • Iris
    17 maart 2018 at 21:22

    Hoi, wat interessant, ik heb precies hetzelfde….
    Ook erger geworden naarmate ik ouder wird!
    Ik ga ook eens kijken op dr bates!
    Ik ben ook aan het denken om me opnieuw te laten opereren. Heb nu vsn oogarts nieuwe brilfkazen gekregen! Kijken of dit helpt!

Leave a Reply